- Επαρχία του Ακρωτηρίου
- (αγγλ. Province of the Cape of Good Hope, αφρικαν. Kaap-provinsie). Παλαιότερη επαρχία (660.780 τ. χλμ.) της Νοτιοαφρικανικής Δημοκρατίας. Ήταν η πιο εκτεταμένη από της τέσσερις επαρχίες της χώρας. Περιλάμβανε την περιοχή νότια του Οράγκη και εκείνη που εκτείνεται στα δυτικά της γραμμής που σχηματίζει ο ποταμός Βάαλ και ο παραπόταμός του Χαρτς, έως τη Βρετανική Μπετσουαναλάνδη, Δ της βόρειας και νοτιοδυτικής Αφρικής.
Ο ευρωπαϊκός αποικισμός της περιοχής άρχισε το 1652 με την ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Η ολλανδική μετανάστευση αυξήθηκε τον 18ο αι. Το 1795, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης, βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν την περιοχή. Επανήλθε στον ολλανδικό έλεγχο το 1803, αλλά παραχωρήθηκε στους Βρετανούς το 1806 και μετατράπηκε επίσημα σε βρετανική αποικία το 1814.
Ο μισός σχεδόν πληθυσμός απαρτιζόταν από νέγρους Μπαντού και το υπόλοιπο από λευκούς και έγχρωμους ή μιγάδες, με ασιατικές μειονότητες. Σημαντικότερες πόλεις ήταν η πρωτεύουσα Κεϊπτάουν (Πόλη του Ακρωτηρίου), το Πορτ Ελίζαμπεθ, το Ιστ Λόντον, λιμάνια και βιομηχανικά κέντρα με αξιόλογη κίνηση, και το Κίμπερλι, κυριότερο κέντρο εξόρυξης διαμαντιών στον κόσμο.
Το 1994, η Ε. του Α. διαιρέθηκε σε τρεις επαρχίες, τη Βόρεια (361.830 τ. χλμ., 888.390 κάτ. το 2002) με πρωτεύουσα το Κίμπερλι (192.800 κάτ.), την Ανατολική (169.580 τ. χλμ., 7.132.141 κάτ. το 2002) με πρωτεύουσα το Μπίσο (150.800 κάτ.) και τη Δυτική (129.370 τ. χλμ., 4.313.959 κάτ. το 2002) με πρωτεύουσα την Κεϊπτάουν (2.733.000 κάτ.).
Άποψη της Γουάιλντερνις, που αποτελεί σημαντικό κέντρο παραθερισμού στην Επαρχία του Ακρωτηρίου.
Αμπελοκαλλιέργεια στα περίχωρα της πόλης Πάαρλ στην Επαρχία του Ακρωτηρίου (φωτ. Igda).
Dictionary of Greek. 2013.